.jpg)
Αναρτήσεις
Στο βίντεο που ακολουθεί δίνεται ένας ορισμός του ρατσισμού
Μπορείτε να δείτε μια ταινία της εκπαιδευτικής τηλεόρασης
η οποία παρακολουθεί μια αντιπροσωπευτική ομάδα μαθητών (μετανάστες, ομογενείς, πρόσφυγες) σε μια διαδρομή, τόσο φυσική όσο και συμβολική και καταγράφει μέσα από τις μαρτυρίες τους τις δυσκολίες προσαρμογής τους και το ρόλο του σχολείου στη διαδικασία της ένταξής τους εστιάζοντας κυρίως στο θέμα της γλώσσας.Κάντε κλικ εδώ
Μπορείτε επίσης να δείτε το ντοκυμαντέρ του Στέλιου Κούλογλου, απ'την εκπομπή "Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα" (σε 6 μέρη)
Επειδή όμως δεν γίνονται διακρίσεις μόνο φυλετικές, αλλά και άλλου είδους ενδιαφέρον έχει να παρακολουθήσετε αυτή τη σύντομη ταινία της εκπαιδευτικής τηλεόρασης σχετικά με τα άτομα που έχουν κάποια κινητική αναπηρία κάνοντας κλικ εδώ
Το ταξίδι της φυγής είναι ένα διαδικτυακό παιχνίδι που έχει δημιουργηθεί από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ και θα σας κάνει να βιώσετε ως ένα βαθμό τι σημαίνει να είστε πρόσφυγες.
Μπορείτε να το βρείτε εδώΠεριμένω τις εντυπώσεις σας!
Πολυ ενδιαφερουσα τα video !!! Με συγκινισε πιο πολυ εκεινο με τον μαυρο που κατεβασε το μπαλονι του παιδιου.Ειναι μεγαλη αδικια να υπαρχει αυτος ο ρατσισμος στις μερες μας.Στο κατω-κατω δεν εχει σημασια το χρωμα ή η καταγωγη καποιου. Ειμαστε ολοι ισοι και πρεπει να εχοθμε τα ιδια δικαιοματα στην ζωη.(δυστηχως πολοι ανθρωποι δεν το καταλαβενουν αυτο)!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις πολύ δίκιο Ειρήνη μου! Είναι πολύ ωραίες οι σκέψεις που κάνεις...Εσείς τα παιδιά είστε η ελπίδα μας για έναν ομορφότερο κόσμο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο παρακάτω άρθρο το διάβασα σε ένα περιοδικό για τον ρατσισμό και μου εκανε εντυπωση:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που δεν πρέπει να ξεχνούμε είναι ότι ο κάθε άνθρωπος, ανεξάρτητα από την παιδεία που έλαβε και από τον πολιτισμό στον οποίο ανατράφηκε, έχει μέσα του την ίδια φλόγα της ανθρώπινης φύσης που έχουμε κι εμείς: Έχει δηλαδή την ικανότητα να αγαπά, να δημιουργεί, να ζει σε κοινωνία, να σκέπτεται, να χαίρεται, να θαυμάζει. Ίσως σε κάποια εξωτερικά ιδιώματα ή σε κάποιες συνήθειες να διαφέρει από εμάς, αλλά αυτό θα έπρεπε να ξυπνούσε το ενδιαφέρον μας, παρά το φόβο, την κατάκριση, την περιφρόνηση μας.